SAKRAMENTY:

1. CHRZEST

2. BIERZMOWANIE

3. NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT /EUCHARYSTIA/

4. SAKRAMENT POJEDNANIA /POKUTA/

5. NAMASZCZENIE CHORYCH

6. KAPŁAŃSTWO

7. MAŁŻEŃSTWO

-------------------------------------------------------------------

1. CHRZEST

   A.  Teologia Sakramentu:

   „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28,19)

 

Chrzest jest pierwszym sakramentem jaki przyjmuje człowiek. Zostajemy nie tylko zanurzeni w wodzie, ale przede wszystkim  w Tajemnicy Męki, Śmierci i Zmartwychwstania naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Jednocześnie przez Chrzest zostajemy włączeni do Wspólnoty Kościoła.  Ów sakrament jest ogromną łaską jaką obdarzył nas Bóg,  oczyszcza nas bowiem z grzechu pierworodnego, stanowiąc zadatek, obiecanego nam przez Boga życia wiecznego.

To szczególny dar, ale także i poważne zadanie, jakie (w przypadku chrztu małych dzieci) spoczywa w pierwszym rządzie na rodzicach, proszących o chrzest swojego dziecka, jego rodzicach chrzestnych, a w późniejszych latach również i na samym ochrzczonym. Jest to bowiem podstawowy sakrament wtajemniczenia w chrześcijańskie życie i prawdy wiary (chrzest z wody) – ustanowiony przez samego Pana Jezusa na wzór chrztu Janowego (jakiego udzielał ludowi Izraelskiemu Jan Chrzciciel, przygotowując go na przyjęcie Zbawiciela). Chrzest otwiera nam bowiem drogę na dalsze życie sakramentalne oraz dojrzewanie w wierze i Miłości Chrystusowej.

   B.  Duszpasterstwo:

Rodzice dziecka przed Chrztem

1.     Chrztów udziela się w terminie wspólnie ustalonym przez rodziców i kapłana po uprzednim zgłoszeniu

2.     W celu zgłoszenia dziecka do Chrztu Rodzice   d o s t a r c z ą:

• Akt Urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego,
• Dane rodziców /swoje//napisane na kartce/, NN, lat, wyznanie, zawód, adres zamieszkania.
• Dokument Ślubu Kościelnego rodziców dziecka: „Świadectwo Ślubu” lub „Zaświadczenie”/Jeśli ślub odbył się poza parafią/
• Dane rodziców Chrzestnych /napisane na kartce/, NN, lat, wyznanie, zawód, adres zamieszkania.
• Jeśli rodzice chrzestni są z poza naszej parafii – dostarczyć proszę Dokument od własnego Ks. Proboszcza, że kandydat na Ojca chrzestnego –Matkę chrzestną jest wierzącym i praktykującym katolikiem i może dostąpić godności Ojca chrzestnego –Matki chrzestnej.  

2. BIERZMOWANIE

  A.  Teologia Sakramentu:

„Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha Świętego nie może wejść do Królestwa Bożego.”

 

Sakramentu bierzmowania udziela biskup namaszczając czoło kandydata krzyżmem świętym, tym samym w naszej duszy wyciska on niezatarte znamię. Jest wylaniem Ducha Świętego. Sakrament ten jest dopełnieniem Chrztu Świętego, przynosi wzrost łaski chrzcielnej i  pomnaża w nas Dary Ducha Świętego, które wzmacniają naszą wiarę. Bierzmowanie nazywane jest także sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej, oznacza bowiem, że od tej chwili jesteśmy uzdolnieni i powołani do głoszenia ewangelii (dobrej nowiny o zbawieniu w Jezusie Chrystusie) wszystkim ludziom, a nawet wszelkiemu stworzeniu. Ponadto Dary Ducha Świętego są nieodzowne w rozeznaniu i realizacji naszego dalszego powołania (np. jako chrześcijańskich małżonków, rodziców, kapłanów, osób konsekrowanych i innych)

 

LITURGIA SAKRAMENTÓW ŚWIĘTYCH

BIERZMOWANIE
Instrukcja duszpasterska dotycząca sakramentu bierzmowania - (16 I 1975)

1. Sobór Watykański II zalecił w Konstytucji o liturgii świętej, aby obrzędy sakramentów świętych zostały rozpatrzone i dostosowane do potrzeb naszych czasów; zezwolił również na zastosowanie w szafarstwie sakramentów i sakramentaliów języków narodowych (KL nr 62; 63). Wykonując to polecenie, Kongregacja Kultu Bożego wydaje stopniowo nowe teksty poszczególnych obrzędów sakramentalnych.
Ojciec Święty Paweł VI w Konstytucji Apostolskiej Divinae consortium naturae, wydanej 15 sierpnia 1971 roku, ogłosił przejrzane i opracowane na nowo Obrzędy Bierzmowania, zarządzając, by były one używane podczas udzielania sakramentu bierzmowania od 1 stycznia 1973 roku.
Urzędowy przekład Obrzędów Bierzmowania na język polski, dokonany z polecenia Episkopatu Polskiego, został zatwierdzony przez Kongregację Kultu Bożego w dniu 16 września 1972 roku.
Konferencja Episkopatu wprowadzając nowe Obrzędy Bierzmowania na terenie całej Polski, jako obowiązujące, podaje w niniejszej instrukcji przepisy dotyczące spraw duszpasterskich i obrzędowych związanych ze sprawowaniem tego sakramentu.

2. Stosownie do życzenia Soboru Watykańskiego II (KL nr 71) odnowiony obrzęd uwydatnia ścisły związek bierzmowania z całym wtajemniczeniem chrześcijańskim z sakramentem chrztu i Eucharystii. Przygotowanie do przyjęcia bierzmowania ma być włączone w całokształt pracy duszpastersko katechetycznej.

3. Sakramentu bierzmowania należy udzielać młodzieży w wieku 14-15 lat, czyli z klasy VII i VIII obecnej szkoły podstawowej. W tym wieku młodzież wchodzi już w okres dojrzewania, zaczyna myśleć o swojej przyszłości, poznaje coraz dokładniej problemy życia i wyznanie wiary, dlatego może bardziej świadomie podjąć zadanie związane z przyjęciem sakramentu bierzmowania, lepiej zrozumieć znaczenie darów Ducha Świętego dla kształtowania swojej osobowości oraz skuteczniej podjąć obowiązek składania świadectwa wiary.

4. Owocne osiągnięcie skutków sakramentu bierzmowania wymaga odpowiedniego przygotowania kandydatów. Dokonuje się ono przede wszystkim przez normalną katechizację młodzieży, zwłaszcza klas VIII oraz przez specjalne przygotowanie bezpośrednie. Ponieważ łaski Ducha Świętego otrzymywane w tym sakramencie mają pomóc do unormowania dojrzałej wiary i życia chrześcijańskiego, dlatego kandydat powinien znać prawdy wiary objawionej (uczęszczanie na katechizację), uczestniczyć w kulcie chrześcijańskim (niedzielna Msza św., przystępowanie do sakramentów pokuty i Eucharystii) i prowadzić życie zgodne z zasadami wiary. Te wszystkie czynniki należy uwzględnić w przygotowaniu do bierzmowania i w dopuszczeniu kandydatów do przyjęcia tego sakramentu.
W przygotowaniu należy mocno uwypuklić zadania wynikające z sakramentu bierzmowania, a przede wszystkim obowiązek świadczenia o Chrystusie słowem i życiem. Młodzież najbardziej gorliwą można włączać do różnych zespołów apostolstwa w parafii. Przy okazji bierzmowania można zachęcić młodzież do podejmowania zobowiązań związanych z życiem chrześcijańskim, takich jak: abstynencja od napojów alkoholowych, przynajmniej na okres młodości, wyrzeczenie się palenia tytoniu itp.

5. Bierzmowanie, podobnie jak I Komunia św., jest uroczystością całej parafii. Dlatego w łączności z przygotowaniem kandydatów ma iść przygotowanie całej wspólnoty Ludu Bożego. Dokonuje się ono przez kazania na Mszach św. niedzielnych, modlitwę w intencji przystępujących do tego sakramentu (np. modlitwa powszechna we Mszy św., godzina św., adoracja itp.), ogłoszenia parafialne, spotkania z rodzicami i świadkami bierzmowania. Przed samym bierzmowaniem należy urządzić dla kandydatów, świadków i rodziców dzień skupienia połączony ze spowiedzią. Zaleca się zachęcanie wiernych, aby jak najliczniej przybyli na uroczystość bierzmowania.

6. Ponieważ sakrament bierzmowania ściśle jest związany z pozostałymi sakramentami chrześcijańskiego wtajemniczenia, stąd odnowiony obrzęd wykazuje, że najwłaściwszymi osobami na świadków bierzmowania są rodzice chrzestni. Należy zachęcać, żeby dla chłopców świadkami bierzmowania byli ojcowie chrzestni, a dla dziewcząt matki chrzestne. Postulatu tego nie można stawiać bezwzględnie. Obecne przepisy dopuszczają na świadka bierzmowania także osobę płci odmiennej.
W razie niemożności przybycia rodziców chrzestnych na uroczystość bierzmowania, można wziąć na świadka bierzmowania inną osobę, która sama przyjęła wszystkie sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, jest religijnie praktykująca i prowadzi życie według zasad wiary. Przepisy liturgiczne zezwalają, żeby w razie braku odpowiedniego świadka sami rodzice przedstawili swoje dziecko.

7. Zaleca się udzielać bierzmowania podczas Mszy św. Grupa młodzieży przystępującej do bierzmowania nie powinna przekraczać 250 osób, bo wtedy uroczystość zbytnio się przeciąga i na skutek znużenia niszczy podniosły nastrój. W większych parafiach należy urządzać bierzmowanie co roku, a w mniejszych co dwa, najrzadziej co trzy lata. W parafiach dużych, gdzie liczba młodzieży jednego rocznika przekracza 250 osób, należy zorganizować uroczystość bierzmowania w dwóch odrębnych grupach.

8. Obrzęd bierzmowania w czasie Mszy św. ma miejsce po liturgii słowa i składa się z następujących części:
a) przedstawienie kandydatów do bierzmowania,
b) homilia biskupa,
c) odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych,
d) włożenie rąk z modlitwą o dary Ducha Świętego,
e) namaszczenie krzyżmem św.,
f) modlitwa powszechna (specjalna),
g) na zakończenie Mszy św. udziela się uroczystego błogosławieństwa.

9. Jeżeli obrzęd bierzmowania ma miejsce poza Mszą św., składa się z następujących części:
a) pieśń na wejście (najlepiej hymn do Ducha Świętego),
b) modlitwa wstępna,
c) liturgia Słowa.
Liturgia sakramentu przebiega tak, jak w obrzędzie podczas Mszy św. (por. p. 8). Po modlitwie powszechnej następuje:
d) odmówienie Modlitwy Pańskiej,
e) uroczyste błogosławieństwo.

10. Konferencja Episkopatu ustala następującą formułę przedstawiania biskupowi kandydatów podczas uroczystości bierzmowania:
Duszpasterz: Czcigodny Ojcze, Kościół święty, nasza Matka duchowa, prosi przeze mnie o udzielenie sakramentu bierzmowania zgromadzonej tu młodzieży (wiernym) parafii...
Biskup: Czy młodzież ta wie (Czy wierni ci wiedzą), jak wielki dar otrzymuje(-ą) w tym sakramencie i czy przygotowała(-li) się należycie do jego przyjęcia?
Duszpasterz: Jestem przekonany, że wszyscy przygotowali się do bierzmowania, uczestniczyli bowiem przez szereg dni w słuchaniu słowa Bożego i wspólnej modlitwie raz przystąpili do sakramentu pokuty.
Biskup: Droga Młodzieży (Drodzy Bracia i Siostry). Powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem; jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?
Kandydaci: Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary, do postępowania według jej zasad.
Wszyscy: Amen.
Imienne przedstawianie kandydatów możliwe jest tylko wówczas, gdy liczba bierzmowanych jest niewielka.

11. Sakramentalna czynność namaszczania krzyżmem odbywa się w sposób podobny do dotychczasowego. Na podstawie starodawnego zwyczaju polskiego, kandydat może wybrać sobie patrona bierzmowania. Przed namaszczeniem należy podać biskupowi imię bierzmowanego oraz wręczyć kapłanowi asystującemu biskupowi kartkę z kancelarii parafialnej lub rektoralnej upoważniającą do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Po wypowiedzeniu przez biskupa formuły sakramentalnej, bierzmowany odpowiada "Amen." Podczas namaszczania krzyżmem świętym, świadek trzyma prawą rękę na ramieniu bierzmowanego.

12. Po namaszczeniu nie ma uderzenia w policzek, jest jedynie życzenie pokoju, które biskup składa bierzmowanemu i odpowiedź bierzmowanego. Nie ma potrzeby wycierania namaszczonego czoła.

13. W obrzędach zakończenia delegaci bierzmowanych mogą złożyć krótkie podziękowanie biskupowi za udzielenie im sakramentu, a rodzicom i duszpasterzom, za przygotowanie ich do przyjęcia bierzmowania. Można też potwierdzić w swym przemówieniu wolę wypełniania zobowiązań wynikających z sakramentu. Następnie biskup udziela błogosławieństwa w formie uroczystej i po rozesłaniu zgromadzonych odchodzi procesjonalnie z prezbiterium.

14. Młodzież, która nie przystąpiła do sakramentu bierzmowania we właściwym czasie powinna przyjąć go przy najbliższej okazji. Gdy młodzi ludzie zgłaszają się do kancelarii parafialnej, aby podjąć się funkcji rodziców chrzestnych, lub z zamiarem zawarcia małżeństwa, duszpasterz powinien zapytać, czy są już bierzmowani. W razie stwierdzenia, że nie przyjęli sakramentu, należy skierować ich do biskupa, który udzieli im bierzmowania. Biskupi poinformują kapłanów o miejscach i terminach, w jakich udzielają bierzmowania opóźnionym. W takim wypadku udzielanie bierzmowania jednej lub kilku osobom powinno zawsze mieć miejsce w kościele lub w kaplicy przy ołtarzu i obejmować wszystkie obrzędy przewidziane dla sprawowania bierzmowania poza Msza świętą.

15. Nowe obrzędy bierzmowania przewidują pewne okoliczności, gdy bierzmowania udzielać może prezbiter. Mianowicie, gdy kapłan otrzyma od biskupa pozwolenie na udzielenie chrztu dorosłemu lub dziecku w wieku katechizacyjnym, może mu zaraz po chrzcie udzielić sakramentu bierzmowania, aby zgodnie z prastarym zwyczajem, przyjętym w Kościele, wprowadzić nowo ochrzczonego od razu w pełnię życia chrześcijańskiego.
Kapłan może również udzielić bierzmowania wiernym, którzy znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci, a nie ma możności dotarcia do biskupa; pierwszeństwo mają w tym wypadku proboszczowie i wikariusze parafialni, w ich nieobecności inni księża pracujący w duszpasterstwie na tym terenie, a w razie nieobecności wszystkich wymienionych każdy kapłan wolny od cenzur i kar kościelnych (por. OB nr 2).

16. Każda parafia oraz każdy inny samodzielny ośrodek duszpasterski prowadzi księgę bierzmowanych, w której zapisuje imiona i nazwiska bierzmowanych, imię przyjęte na bierzmowaniu, datę ich urodzenia, datę i miejsce chrztu, datę bierzmowania, imiona i nazwiska świadków oraz szafarza bierzmowania. O przyjęciu sakramentu bierzmowania należy dokonać adnotacji przy akcie w księdze chrztów.

+ Stefan Kardynał Wyszyński
Prymas Polski
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, 16 stycznia 1975 roku.

   B.  Duszpasterstwo:

        (7. września grupa młodych parafian przystąpi do Sakramentu Bierzmowania. Udzieli Jego ekscelencja Ks. Arcybiskup Stanisłąw Gądecki podczas Mszy Św. o godz. 18.00)

 

Lista kandydatów, którzy mogą przystąpić do egzaminu ped przyjęciem Sakramentu, a po pozytywnej opinii Rady, proboszcz wyda dokument umożliwiający przystąpienie do przyjęcia Sakramentu.

 

LISTA MOGĄCYCH PRZYSTĄPIĆ DO EGZAMINU:

Adamczak	Artur
Borowiak	Patrycja
Borowiak	Angelika
Dąbrowska	Daria
Dura	Dawid
Dymek	Mateusz
Frankiewicz Gol	Alicja Patrycja
Graś	Łukasz
Karwowska	Joanna
Koleśniak	Dominik
Kosicka	Dominika
Koza	Jakub
Koza	Jerzy
Krauze	Oktawia
Magdzińska	Żaneta
Niżyńska	Jagoda
Nowak	Paweł
Olejniczak	Paulina
Olejniczak	Marta
Paszkiewicz	Andrzej
Radomska	Marta
Rybarczyk	Martyna
Rzysko Rzysko	Łukasz Marcin
Sikorska	Patrycja
Stegmann	Przemysław
Wyrowski	Błażej

 

Proszę przypomnieć "Mały Katechizm" z kl. II

 

                                                           ocena:

Znak krzyża - W Imię Ojca i                 …..

Ojcze nasz                                           …..

Zdrowaś Maryjo                                   …..

1o Przykazań Bożych                           …..

5 Przykazań kościelnych                       …..

2 Przykazania miłości                            …..

Nowe przykazanie                                …..

Aniele Boży, Stróżu mój                       …..

Akt wiary                                             …..

     nadziei                                            …..

     miłości                                            …..

     żalu                                                …..

Spowiadam się Bogu                             …..

Chwała na wysokości Bogu                   …..

Główne prawdy wiary                           …..

5 warunków Sakramentu Pojednania      …..

7 Sakramentów Świętych                      …..

Trzy cnoty Boskie                                …..

Modlitwa przed jedzeniem                     …..

Modlitwa po jedzeniu                            …..

Modlitwa przed religią                           …..

Modlitwa po religii                                …..

Anioł Pański                                         …..

Apel Jasnogórski                                   …..

Spowiadanie się przy konfesjonale         …..

……………………………………         …..

 

 

 

Biskup:

Droga Młodzieży (Drodzy bracia i siostry), powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?

 

Kandydaci:

Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad.

 

Wszyscy: Amen.

 

 

Dialog z Biskupem w czasie udzielania Sakramentu:

 

Biskup:   N.   PRZYJMIJ ZNAMIĘ  DARU DUCHA ŚWIĘTEGO.

Bierzmowany:    Amen

Biskup:             Pokój z tobą.

Bierzmowany:    I z Duchem twoim. 

...............................................................................................................................

Gulcz, dnia 07.09.2011 r.

Miejsce, data

 

Moje postanowienie związane z przyjęciem sakramentu bierzmowania:

 

Przystępując do sakramentu bierzmowania postanawiam

•  przez całe moje życie nie używać narkotyków w żadnej postaci.

•  powstrzymać się od palenia papierosów …………………………………………………………….

•  powstrzymać się od spożywania alkoholu /w tym piwa/ : ……………………................…………..

     pozostaje puste pole lub wpisz: propozycje: do ukończenia 18 lat,   przez okres …lat;   przez całe życie;   przez całe życie co roku w Wielkim Poście

 

To postanowienie wynika z mego najgłębszego przekonania, że Duch Święty wzywa mnie do wolności od zła, również od zła spowodowanego narkotykami.  Jednocześnie zobowiązuję się do tego, by swoją postawą wspierać moje koleżanki i moich kolegów w zdecydowanej walce z narkotykami / alkoholem i papierosem/.

Maryjo, Matko Boża i moja Matko, a także mój święty Patronie, dopomóżcie mi dochować podjętego dzisiaj postanowienia!

 

Podpis :…………………………………………………………..

Można wpisać: imię i nazwisko, inicjały, pseudonim, dowolne imię, autograf, parafka, lub pozostawić puste.

Gulcz, dnia 07.09.2011 r.

Miejsce, data

Bądź pozdrowiony gościu nasz

W radosne progi nasze wejdź

My zapalimy zamiast lamp

Szczęśliwe ognie naszych serc. !3x

 

1. Panie przebacz nam Ojcze zapomnij nam

Zapomnij nam nasze winy, przywołaj kiedy zbłądzimy

Ojcze zapomnij nam.

2. Panie przyjmij nas, Ojcze przygarnij nas

i w swej ojcowskiej miłości, ku naszej schyl się słabości

Ojcze przygarnij nas.

 

1. Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę

o to dziś błagam Cię,

Przyjdź w swojej mocy i sile,

radością napełnij mnie.

 

2. Przyjdź jako mądrość do dzieci,

Przyjdź by przywrócić nam wzrok

Przyjdź jako moc w mej słabości,

weź wszystko, co moje jest.

 

3. Przyjdź jako źródło w pustyni,

z mocą swą do naszych dusz,

o niech Twa moc uzdrowienja .

dotknie, uleczy mnie już.

 

1. Jeden chleb, co zmienia się w Chrystusa Ciało,

Z wielu ziaren pszenicznych się rodzi.

Jedno wino, co się Krwią Chrystusa stało,

Z soku wielu winnych gron pochodzi.

Jak ten chleb co złączył złote ziarna,

Tak niech miłość łączy nas ofiarna.

Jak ten kielich łączy kropel wiele,

Tak nas, Chryste, w swoim złącz Kościele.

 

2. O Pasterzu zgromadź w jednej swej owczarni

Zabłąkane owce, które giną.

W jeden kościół zbierz na nowo i przygarnij

Byśmy jedna stali się rodziną.

 

Ref. Jak ten chleb…

 

3.Na ramiona swoje weź o Panie,

tych co sami wrócić już nie mogą,

niechaj zjednoczenia cud się stanie

prowadź nas ku niebu wspólną drogą.

 

Ref: Jak ten chleb...

 

Niech będzie chwała i cześć i uwielbienie.

Chwała i cześć Jezusowi

Chwała, niech będzie chwała,

Tak Jemu chwała i cześć.

 

Święta Maryjo, Królowo

Naszych codziennych spraw

Prowadź nas jasną drogą

Prowadź nas jasną drogą

Aż do niebieskich bram. 3x

   

Barka

1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem,

Szukał ludzi gotowych pójść za Nim;

By łowić serca słów Bożych prawdą.

 

Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,

Twoje usta dziś wyrzekły me imię.

Swoją barkę pozostawiam na brzegu,

Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

 

Ref. O Panie…

 

2. Jestem ubogim człowiekiem,

Moim skarbem są ręce gotowe

Do pracy z Tobą i czyste serce.

 

Ref. O Panie…

 

3.Ty potrzebujesz mych dłoni

mego serca młodego zapałem

mych kropli potu ł samotności.

 

Ref. O Panie...

 

4. Dziś wyjedziemy już razem

łowić serca na morzach dusz ludzkich

Twej prawdy siecią i słowem życia.

 

Ref. O Panie...

 

ABBA, OJCZE

1 Ty wyzwoliłeś nas Panie

z kajdan i samych siebie

a Chrystus stając się bratem

nauczyła nas wołać do Ciebie

   

Ref: Abba Ojcze, Abba Ojcze.

Abba Ojcze, Abba Ojcze.

 

2. Bo kościół jak drzewo życia

w wieczności zapuszcza korzenie

przenika naszą codzienność

i pokazuje nam Ciebie.

 

Ref: Abba Ojcze...

 

3.Bóg hojnym dawcą jest życia

on wyswobodził nas z śmierci

i przygarniając do siebie

uczynił swoimi dziećmi.

 

Ref: Abba Ojcze...

 

4.Wszyscy jesteśmy braćmi

jesteśmy jedną rodziną

tej prawdy nic już nie zaćmi

i teraz jest jej godzina.

 

Ref: Abba Ojcze

 

Ref: Liczę na Ciebie Ojcze

Liczę na miłość Twą

Liczę na Ciebie Ojcze

Na Twą ojcowska dłoń

Liczę na Ciebie Ojcze

Liczę na każdy dzień

Liczę na Ciebie,

Ufam Tobie i nie zawiodę się /2x

   

1. Zbyt dobrze wiem, kim jestem,

Pyłkiem i liściem na wietrze.

I wiem, kim jesteś Ty, wielki Boże,

Więc wołam w dzień i w noc.

 

Ref.

 

2. Będziemy zawsze razem,

Będziemy zawsze blisko,

Z Tobą, mój Panie, osiągnę wszystko

Zdobędę cały świat.

 

Ref.

 

3. Chciałabym jak iskierka

Świat cały sobą podpalić.

Chciałabym sercem dosięgnąć nieba,

Więc wołam w dzień i w noc

     

I .W drogę wyrusz Panie

nam nie wolno w miejscu stać

gdy zbłądzimy, podaj rękę

gdy upadniemy pomóż wstać

 

Ref.: i do serca swego prowadź

prowadź nas /2x

 

2.Zabierz smutek, przywróć radość

osłabionym dodaj sił

byśmy innym nieść pomogli

ciężar krzyża przez ten świat

 

Ref.: i do serca swego prowadź

prowadź nas /2x

 

3.Gdy do Pana odejdziemy

niech nie płacze po nas nikt

bo my przecież z Nim być chcemy

w Jego chwale wiecznie żyć.

 

Ref.: i do serc prowadź,

prowadź nas /2x

 

 

 

3. NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT /EUCHARYSTIA/

  A.  Teologia Sakramentu*:

„Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.” (J 6, 53-54)

 

Sakrament Eucharystii jest najpełniejszym objawieniem miłości Boga do człowieka. Przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezus Chrystus stał się nie tylko jedyną drogą, prawdą, ale i życiem, które udziela się wiernym poprzez udział w darze Eucharystii. Miłość miłosierna Trójjedynego przekracza granice czasu i miejsca, aby w tajemnicy konsekrowanego Ciała i Krwi Pańskiej znaleźć miejsce w sercu i duszy wierzącego chrześcijanina. Nic tak bardzo nie łączy i nie scala rodziny i domu, jak głęboko przeżyta Msza Święta i spotkanie z Bogiem. Tylko tą drogą możemy dojść do otwarcia nie tylko na Stwórcę, ale i drugiego człowieka.

Eucharystia jest „źródłem a zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”, także jest wprost niemożliwe aby prowadzić życie chrześcijańskie bez częstego udziału w Eucharystii. W niej wierni łączą z doskonałą ofiarą Chrystusa wszystkie swoje modlitwy, dobre uczynki, radości i cierpienia. Należy także pamiętać, iż wszystkie sakramenty święte, posługi kościelne i dzieła apostolstwa są ściśle powiązane z Eucharystią i do niej zmierzają. Eucharystia jest bowiem znakiem i urzeczywistnieniem jedności wiernych z Bogiem i braćmi.

   B.  Duszpasterstwo:

        (...)

4. SAKRAMENT POJEDNANIA /POKUTA/

  A.  Teologia Sakramentu*:

„Powiedział do nich: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.””(J 20,22-23)

 

U początku sakramentu pokuty i pojednania jest zawsze Bóg, nie człowiek. Pojednanie z Nim pochodzi od Niego i jest Jego darem. Zło pojawia się najpierw we wnętrzu człowieka tam dokonuje największych spustoszeń i zniszczeń. Właśnie wnętrze wymaga naprawy i odmiany. Zewnętrzne uczynki są bowiem skutkiem i potwierdzeniem zła i nieprawości, które we wnętrzu człowieka zebrały już swoje żniwo. Sakrament pokuty i pojednania odbywa się na dwóch płaszczyznach. W pierwszej dokonuje się pojednanie pomiędzy mną – a Bogiem. W drugiej następuje przebaczenie w relacji ja – bliźni oraz przebaczenie samemu sobie wszystkich popełnionych grzechów.

Sakrament pokuty i pojednania nie jest dla wiernych rzeczą łatwą. Aby spowiedź nie była świętokradztwem muszą być spełnione wszystkie warunki dobrej spowiedzi świętej.

1. RACHUNEK SUMIENIA: ważne jest aby przypomnieć sobie nie tylko grzechy ciężkie od ostatniej spowiedzi, ale także aby zapytać siebie, czy ostatnia spowiedź była dobrą spowiedzią, czy odprawiłem pokutę zadaną przez kapłana, czy wykonałem odpowiednie zadośćuczynienie.
2. ŻAL ZA GRZECHY: wzbudzając żal za grzechy, należy pamiętać, że powinniśmy zdobyć się przynajmniej na żal „niewolniczy” – ze strachu przed potępieniem, choć ideałem jest żal „synowski” – powodowany świadomością odrzucenia ojcowskiej Bożej miłości. Skrucha serca powinna być wtedy wyrazona i przeżywana jako uczucie uwalniające, a nie gnębiące. Jest to warunek konieczny do uzyskania rozgrzeszenia! Jeśli trudno nam wzbudzić jakikolwiek żal, powinniśmy przynajmniej żałować tego, że tak trudno nam żałować.
3. MOCNE POSTANOWIENIE POPRAWY: ma być szczerą wolą zerwania z grzechem i odsunięciem od siebie tego, co stanowi dla mnie okazję do grzechu.
4. SZCZERA SPOWIEDŹ: to wyznanie wszystkich grzechów ciężkich od ostatniej spowiedzi. Należy podać ich liczbę i jakiej materii konkretnie dotyczą, tak aby kapłan mógł właściwie zrozumieć penitenta. Chwalebne jest także spowiadanie się z grzechów powszednich. Świadome zatajenie grzechu jest świętokradztwem. Osoby, które nie otrzymały rozgrzeszenia, nadal są obciążone własnymi grzechami i nie mogą przystępować do sakramentów świętych.
5. ZADOŚĆUCZYNIENIE: nie wyczerpuje się w odprawieniu pokuty zadanej przez kapłana. Często należy jeszcze oddać skradzione rzeczy, odwołać kłamstwa i oszczerstwa, można też dobrowolnie podjąć osobiste umartwienia.

   B.  Duszpasterstwo:

        (...)

5. NAMASZCZENIE CHORYCH

  A.  Teologia Sakramentu*:

„Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim, namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży mu Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone.” (Jk 5, 14-15)

Sakrament namaszczenia chorych jest przeznaczony dla osób dotkniętych chorobą, cierpiących, a także będących w niebezpieczeństwie śmierci (por. KKK 1511)

Szafarzem sakramentu namaszczenia chorych może być jedynie biskup lub kapłan.

 Chrystus nie zostawia człowieka samego. Również w chwilach ciężkiej próby i doświadczonej starości jest z człowiekiem pod postacią sakramentalną. O istocie i skutkach sakramentu namaszczenia chorych wypowiedział się Sobór Trydencki: „Istotą jest łaska Ducha Świętego. Jego to namaszczenie usuwa winy, jeśli byłyby jakieś do odpokutowania, oraz pozostałości grzechu: przynosi ulgę i umocnienie duszy chorego, wzbudzając w nim wielką ufność w miłosierdzie Boże. Chory podniesiony na duchu łatwiej znosi dolegliwości choroby i trudy, łatwiej opiera się pokusom szatana…a niekiedy odzyskuje zdrowie ciała, jeśli jest to pożyteczne dla zbawienia duszy.”

Konstytucja o liturgii świętej zwraca uwagę, że sakrament namaszczenia chorych nie jest „sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości” (KL 73). Nie należy zwlekać z przyjęciem tego sakramentu aż do utraty przytomności, gdyż wówczas można udzielić tego sakramentu jedynie warunkowo.

„Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się starość” (KKK 1115).

Niezbywalnym obowiązkiem dzieci wobec rodziców czy rodziny wobec osoby chorej lub starszej jest zadbanie o przyjęcie namaszczenia chorych. Najbliżsi powinni zadbać również o to, aby chory, który już został zaopatrzony świętymi sakramentami, mógł w czasie choroby częściej przyjmować Komunię Świętą, a także przed śmiercią przyjąć Eucharystię jako wiatyk na drogę do domu Ojca.

 

Wiatyk – (łac.viaticum, od via – droga do zmartwychwstania) jest to Komunia Święta przyjmowana w obliczu śmierci.

 

   B.  Duszpasterstwo:

        Chorych i starszych parafian zgłaszamy w zakrystii, lub w Biurze parafialnym (...)W nagłych przypadkach możne telefonować o każdej porze nocy. Proszę pojazd.

W domu należy przygotować:

1. stół nakryty białym obrusem,
2. światło na stole /1 lub 2 świece, krzyż/,  wodę święconą.
3. watę, pajdę chleba i sól /do wytarcia palców po namaszczeniu/
4. jeśli chory ma problemy z przyjęciem Komunii św. można przygotować wodę w szklance i dużą łyżkę /do popicia po przyjęciu Komunii św. /

6. KAPŁAŃSTWO

  A.  Teologia Sakramentu*:

Dzięki sakramentowi święceń posłanie powierzone przez Jezusa Chrystusa Apostołom od wieku jest spełniane w Kościele i będzie spełniane, aż do końca czasów. Jest to sakrament posługi apostolskiej – obejmuje on trzy stopnie: episkopat, prezbiterat i diakonat.

 Biskupi, prezbiterzy i diakoni stanowią poniekąd pomost łączący świat materialny z tym co nieśmiertelne i wieczne. Winni oni być nieustającym znakiem sprzeciwu wobec ducha tego świata. Poprzez sakrament święceń człowiek staje się poniekąd głosem samego Chrystusa.

   B.  Duszpasterstwo:

       (...)

7. MAŁŻEŃSTWO

   A. Teologia Sakramentu*:

"Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem." (Mt 19, 5)

Sakrament małżeństwa ustanowiony przez Chrystusa jest wyjątkowy z tego względu, iż stanowi przymierze między kobietą i mężczyzną, które zostało wpisane w ekonomię zbawienia już od samego początku.

 Według kodeksu prawa kanonicznego wspólnota małżeńska posiada dwa podstawowe cele: tworzenie wspólnoty całego życia, skierowanej ze swej natury na dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa (por KPK, kan.1055, 1).

 Innym celem małżeństwa jest doprowadzenie do pełnego rozwoju i dojrzałości między małżonkami, a także wzajemna pomoc w dążeniu do świętości i dojrzałości chrześcijańskiej. Dlatego też małżeństwo trwa nadal i zachowuje swoją wartość nawet wtedy, gdy brakuje tak bardzo upragnionego potomstwa (por. KDK 50)

 Przymierze małżeńskie z ustanowienia Bożego jest nierozerwalne, bowiem „co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela” (Mt 19, 6). Małżeństwo jako swego rodzaju umowa – przymierze jest wszczepieniem w rzeczywistość zbawczą również przez oddanie siebie w pełni drugiej osobie. Dokonuje się to podczas wypowiadania słów przysięgi małżeńskiej wobec świadka urzędowego (kapłana) oraz dwóch świadków zwykłych. Warto przy tym zaznaczyć, że to nie kapłan udziela sakramentu małżeństwa lecz narzeczeni niejako udzielają go sobie wspólnie (sami stając się od tej pory sakramentem) w obecności kapłana, który mocą swojego urzędu najpierw zezwala im na jego zawarcie a potem potwierdza (a zarazem zatwierdza) ów sakrament, ogłasza go wspólnocie Kościoła oraz udziela świeżo poślubionym małżonkom błogosławieństwa Bożego.

   B.  Duszpasterstwo:

 

N a r z e c z e n i

1.     Przychodzą do biura parafialnego minimum 3 miesiące przed zaplanowanym dniem ślubu, w celu uzgodnienia daty ślubu i ustalenia terminu spotkania z księdzem.

2.     Idą do PORADNI ŻYCIA RODZINNEGO

3.     Przynoszą następujące dokumenty:

		01.	Dowód osobisty
		02.	Świadectwo z religii z ostatniej klasy szkoły podstawowej, gimnazjum i średniej,
		03.	Akt Chrztu, /Jeśli ochrzczony  /-a/ poza parafią/.
		04.	Potwierdzenie sakramentu bierzmowania, jeśli bierzmowany /-a/ poza parafią/.
		05.	Potwierdzenie 10 nauk – katechez przedmałżeńskich,
		06.	Potwierdzenie uczestnictwa w trzech spotkaniach w Poradni Rodzinnej /lub można dokument dostarczyć później, jeśli spotkania trwają/.
		07.	Przypomnieć sobie pełną datę /ewentualnie rok/ I Komunii Świętej i Sakr. Bierzmowania
		08.	Potwierdzenie przystąpienia do Sakramentu Bierzmowania /jeśli było poza parafią i nie ma wpisanego w Akcie Chrztu
		09.	Dane osobowe świadków Ślubu: NN, lat, zawód, adres zamieszkania.
		10.	Przypomnieć lub nauczyć się z kl. II podstawowej podstawy wiary – modlitwy tzw. Mały Katechizm.
		11.	Dane osobowe rodziców: imię nazwisko z domu, zawód, adres zamieszkania.
		12.	„Zaświadczenie” z Urzędu Stanu Cywilnego. Ważne jest 3 miesiące, więc lepiej uzyskać z USC bliżej terminu Ślubu /lub dokument zawarcia Kontraktu Cywilnego w USC/
		13.	…

* opracowano na podstawie książki pt."Rytuał domowy. Rok rodziny katolickiej", Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, Włocławek 2010.

 

SAKRAMENTALIA:

1.  (. Pogrzeb ..)

2.  (..)